Op de startpagina van de website van de BELGISCHE BLUES FEDERATIE  stonden al enkele weken vóór de finale de 8 geselecteerde finalisten van de BELGISCHE BLUES CHALLENGE 2023, in volgorde van optreden op 14 oktober in VTC de Mixx in Herselt, opgelijst:

> The BLUE CHEVY'S > DAVID RONALDO & The DICE > PEDDLIN' PETE > THOMAS FRANK HOPPER > TRAVELLIN' BLUE KINGS > STEF PAGLIA TRIO > WILK > DIRTY5…

Het evenement was een productie van het (Ge)Varenwinkel Festival en werd voor het éérst gecoördineerd door de gloednieuwe vzw Belgian Blues Federation (BBF). Een team rond een van de bestuursleden van de BBF (bestaande uit o.a. de voorzitter BBF, Maxim Stevens en de winnaar van het vorige jaar, Özgür Hazar) beoordeelde vanaf 19u ter plaatse alle deelnemende bands. Een  “preselectie” leverde acht (enkel Vlaamse) finalisten op, inclusief twee “herkansingen”. In de toekomst zal deze voorselectie door (enkel) bestuursleden van de BBF gedaan worden. De volgorde van optreden werd bepaald door loting. Elke band mocht 20 minuten optreden en werd door de jury beoordeeld op -zoals vermeld op hun site- “originaliteit, zang en instrumentaal talent, podium présence en, op de éérste plaats, ‘blues content’”. Daarnaast was er ook een publieksprijs te winnen. Voor de winnaar stond daarna de weg naar de EBC in Portugal in 2024 en de IBC in Memphis (TN) in 2025 wijd open…

De coördinatie van de Belgian Blues Challenge 2023 was de éérste officiële activiteit v.d. nieuwe BBF. In de toekomst zullen nog meer initiatieven volgen, zoals een Blues in the Schools Project, de Belgian Blues Awards en een Belgian Blues Relief Fund.

The BLUE CHEVY’S, een band uit de regio Werchter (VL-Brabant), ontstond in 1989 op de Don Bosco school in Haacht, onder impuls van de broers Frederic (lead git., bvs) & Philippe  Martello (percussie), Kris Bries (zang, harp) & Jan Ursi (piano). Met hun sterk rockend debuutalbum, ‘Motel Birdcage’ braken ze in 2003 door. Hun “side” project PopLawSky (naar de Poolse uitvinder Stephen Poplawski die in 1922 de blender uitvond) leverde het Americana/indie-rockalbum ‘Moving On’ (2007) op. In 2008 namen ze deel aan Humo’s Rock Rally, maar kregen tijdens de préselecties het etiket “té” bluesy opgekleefd. In de zomer van 2014 herrees de band met nieuw bloed, t.t.z. Sven Smekens (ritme git.) & Jean-Luc Cremens (bas), als een feniks uit zijn as. Na 15 jaar verliet Ursi -o.w.v. te drukke agenda- de groep. Vanaf 2022 bestaat de line-up uit: Kris, Frederic, Philippe, J.-L. Creemers (bas), Sven Smekens (ritme git.), Kim Vandeweyer (trompet) & Koen Desloovere (sax). In 2022 verscheen (als opvolger van ‘Moving On’) hun 3de full length album, ‘The Night Calls’ (Naked). Na wat technisch gebrom en wat later, startte The Blue Chevy’s als eerste band alsnog geconcentreerd aan de BBC-finale 2023 met hun set. Dit had de band inderdaad niet uit hun lood geslagen, want The Blue Chevy’s brachten als routinés wat er van hun verwacht werd: een gedegen en héél bluesy set, wat hun opener “Fun No More” ergens niet liet vermoeden.

DAVID RONALDO & The DICE zijn na 3 studio en 1 live album een vaste waarde in de Belgische blues en roots scene. Zanger/gitarist David Van den Broeck aka David Ronaldo was begin jaren negentig vaak te vinden in de Mechelse en Leuvense muziekscene. Hij leerde er gitarist Charly Verbinnen kennen. Ze maakten toen met wisselende ritmesecties vele rock & blues podia van de Lage Landen onveilig. In 2017 sloten Marco Epis (drums, percussie) en Tim Van Passel (bas) en, nog later, slide gitarist Dirk Lekenne zich bij hen aan. In 2019 debuteerde Ronaldo met ‘Citizin of the World’, opgenomen in Studio Fandango in Boutersem (o.l.v. eigenaar Dirk Lekenne) met The Dice en enkele gasten. ‘Shoot Them with Words’ (2011) was een hommage was aan zijn vader Jan Van den Broeck (1933-2020), oprichter van Circus Ronaldo en in 2011 “Meest verdienstelijke Mechelaar”. Recent nam David Ronaldo & Dice met gast Pieter Akkermans (Hammond), Lesley Verbeeck (bvs, percussie) en uiteraard een trouwe schare fans in de Klinker in Aarschot een live album op. Ook hun maximum 20 minuten-set voor de BBC-finale was goed afgewogen en doordacht. Hun “Substance Boogie” met het tikje op je schouder, “Tell you one day more / You will lose your soul…” beroerde blijkbaar de meesten. Bij het publiek scoorden ze, zo bleek achteraf, in de top 3.  

PEDDLIN' PETE is onder de finalisten de enige one-man-band. Het is het soloproject van een zanger / gitarist, van een (bescheiden) man met een mooie stem en eerlijke onversneden, fingerpicking blues. Peddlin’ Pete is Piet Vercauteren, afkomstig uit Wetteren (nu woonachtig in Turnhout) en is gekend / “verwant” met PD Martin (Goezot ‘21), wijlen The Big Time Bossmen, Moonshine Reunion én -zowat de top in Duitsland als het om roots gaat- Bernie Batke (Smokestack Lightnin’). Zijn blues, ragtime, r’n’r, bluegrass, funk, rock en zelfs wat disco, gekruid met wat humor, komt direct uit de buik en behoeft weinig extra woorden. Pete speelt eigen nummers, maar kent uiteraard ook zijn klassiekers. In heel wat clubs en op diverse podia heeft Peddlin’ Pete al weten te verwonderen. Of hij in de Mixx in Herselt wel eens de verrassing zou kunnen zijn, was nog een vraagteken. Verrassend waren zeker de eigen nummers als “Avoidant Personality Blues”, “Let’s See What Happens” en “Artificial Sate of Misery”, die bij de jury zeker punten opleverden voor het 3-punten item “blues content”. Een cover moet Pete gedacht hebben, moet kunnen en zeker als het “A Real Mother For Ya” van Johnny “Guitar Watson” is, een nummer dat zowat iedereen kende en meezong…

THOMAS FRANK HOPPER is een in Brugge geboren muzikant, slide gitarist. Tot zijn 17de woonde hij in Afrika en voer hij met zijn vader van het ene Engelstalige land naar het andere. Terug in België sloot hij zich aan bij punk en rock bands, voordat hij met 5 anderen Cheeky Jack oprichtte. Hopper nam solo een eerste ep, ‘No Man’s Land’ op in 2015 in de Rideau Rouge. ‘Searching Lights’ (2016), zijn eerste full length studio album, geproducet door Marc Gilson en Olivier Peeters, opende de deuren naar een raadselachtig soms donker universum. Een nieuw album, de opvolger van ’Bloodstone’ (2021), is gepland voor later dit jaar. Tijdens een reis in Wales ontdekte hij een lapsteel-achtige gitaar, de Weissenborn die plat op de knieën gespeeld wordt. Dat instrument bracht hem terug naar de roots. Thomas Frank Hopper (zang, lapsteel, gitaar) opende dit jaar de jubileum editie van Swing samen met (de frans sprekende sympathieke Brusselaar) Diego Higueras (gitaar), Jacob Miller (bas, b-vocs), Nicolas Scalliet (drums) & Maxime Siroul (Hammond). Wat hij met zijn kompanen aflevert zijn “Rock blues melodies on powerful rythms…”. Zonder te weten dat zij de winnaar zouden worden, was hun energieke set voor het merendeel der aanwezigen -zeker voor de afwezigen op de jubileumeditie van Swing dit jaar- méér dan geslaagd, in één woord en letterlijk veel “omvattend”. Het was een voorbeeld van hoe gedreven jongeren weten om te gaan met blues, hoe ze blues met nummers als “Into the River”, “Savages” en “Tales from the Rails” terug voor een breed publiek attractief kunnen maken. E.e.a. werd bevestigd na het bekend maken van de prijzen…

Niet voor niets openden de TRAVELLIN' BLUE KINGS, kort nadat ze debuteerden met ‘Wired Up’, in 2019 Blues Peer “oude stijl”. Bij de oprichting, een jaar eerder, bestond de band uit 5 muzikanten afkomstig uit BE én NL met al een erg boeiend “verleden”. Na Corona en bij de reanimatie leverde de band van ’t Stad, van Antwerpenaar Wim De Vos aka Howlin’ Bill, 2 muzikanten: gitarist “Little” Jimmy Hontelé & bassist “Walkin’” Winne Penninckx. De andere 2 kwamen uit een bluesband uit Nederweert, The Electrophonics: Stephan Hermsen: zang, harp & gitaar en “zoon van” Jeffrey, het drumtalent Marc Gijbels. De herziene, volledige Belgische bezetting (versie 2.0) bestaat sinds 2022 uit: JB Biesmans (zang, sax, harmonica), Jimmy Hontelé (gitaar), Patrick Cuyvers (Hammond, piano, Wurlitzer, bvs), Winne Penninckx (bas) & Marc Gijbels (drums). Hun lang verwachte 2de album, ‘Bending the Rules’ dat vorig jaar verscheen, werd goed onthaald. Wordt voor de éérste herkanser, zoals voor The Bluesbones in 2016, de “2de keer de goede keer”? Dat was afwachten op het verdict, maar éérst was het genieten van nummers als “Tell Me”, “Gotta Get Away” en “A Wonderful One” van een prima en gevarieerd optreden van een geoliede Belgische top band…

Van het STEF PAGLIA TRIO is de frontman de link met de winnaar van de BBC in 2016 én deze competitie. Stef Paglia was twaalf toen hij voor het eerst een gitaar greep. Omdat Stef wist dat hij muzikant wou worden, volgde hij een opleiding aan PXL-Music in Hasselt, waar hij in 2018 afstudeerde. Stef’s éérste (en nog steeds) belangrijke project was/is gitarist zijn van de BluesBones, de band rond zanger/frontman Nico De Cock (Big D Bookings, BBF). In deze originele Belgische blues/rockband begon Stef in 2012. De bovenmaatse kwaliteiten als gitarist en het  streven van deze jonge veelbelovende muzikant leverden hem een plaats op in de band van Kaz Hawkins (winnares van de EBC in 2016) en zijn eigen trio. Hij richtte in 2017 met bassist Geert Schurmans (The Scabs, Cosmo's Foger-T) en de Canadese drummer Joel Purkess (Mason Rack band, Sean Webster) het Stef Paglia Trio op. In 2019 debuteerden ze met ‘Never Forget’ en aanvang dit jaar leverden ze de 5-track ep ‘Light & Darkness’ af. Uit de ep deed het trio “Stand Up!” en “Blue Eyes”, uit ‘Never Forget’, “The Unknown” en (ook hier) afsluitend, “Warmth Instead of Cold”. Als gitarist heeft Stef Paglia al veel bewezen en dat bevestigde hij hier opnieuw en dat liet het publiek uiteindelijk ook blijken...

Blues/rock band WILK werd enkele jaren geleden -na Jorg D’hondt’s deelname aan Belgium’s Got Talent- omschreven als “de nieuwste sensatie uit de bruisende Gentse blues scene…”. Naast IT-manager is frontman en zanger/gitarist Jorg D’hondt al jaren muzikant (Shocking Blue, The Incredible Time Machine, Lauren Hoffman). Midden 2021 koos D’hondt voor meer “me-time” en voor een eigen band: Wilk. “Wilk”, het Pools voor “wolf”, is blues, is rock én Americana, met een wolkje psychedelica. Wilk is verder Jan Borré (keys), drummer Edwin van der Burgt, Jef Ghijselen (bas) én 3 blazers: Katty van Kerkhove (bariton & alt sax), Stijn Despiegelaere (tenor sax) & Siebe Duthoit (trompet). Op zijn debuutalbum ‘Running Man’ (2021) ging hij -het liefst met zijn knalrode ES335, Gibson’64- op zoek naar zijn roots die hij vertaalde in een sound en riffs die blijven nazinderen. Wilk was één van de voorgeselecteerde Belgische bands voor de BBC 2022. Gold voor de tweede herkanser, voor Wilk, ook “2de keer, goede keer”? Dat wisten we na een nummer dat Jorg schreef voor zijn vrouwen -schiet niet op de pianist als de titels niet juist zijn- na “You Got the Livin’ Blues” nog niet, maar dat het mede door de uitstekende blazers -en vooral door Katty op bariton sax- een top set werd, was heel duidelijk. Ook hier maakten zij er opnieuw “mijn” dag/avond van!

DIRTY5 is een meer dan graag geziene band die stilaan naam maakt in de Benelux live blues/roots scene. Hun playlist, met eigen werk en covers, put uit de vele stijlen die tegen de Blues aanleunen. Dirty5 haalt de mosterd bij de pre-war legendes van weleer, bij de 70s classics, maar net zo graag bij ietwat jongere iconen. In hun dirty blues vind je het allemaal: soul, blues, jazz, Americana en funk. Dit Vlaamse vijftal zijn Jan Bruynooghe (zang, gitaar), Stefan Gulinck (gitaar), Thomas Vandenabeele  (mondharmonica), Jean-Marc Gesquiere (drums) & Wolf Everaert (bas). Hun nieuwe full length album ‘Travelling Shoes’ vertelt het fictieve relaas van de zwervende Johnny Browneyes die hals over kop valt voor de liefde van zijn leven. Het is een verhaal over hoe hij bijna ten onder gaat, uiteindelijk toch zijn demonen bezweert, zichzelf terugvindt en weer op pad gaat. Het verhaal klinkt zoals blues klinken moet! Hoe dat moest wisten we na o.a. “The Last Spark”, “Johnny Browneyes”, “Your Funeral and My Trial” (met Vandenabeele op chromatische harp) en “We Used To”. Toen zat de geslaagde finale erop en was het even wachten op de uitslag. Frankie Bruneel (BTTR) mocht in naam van de BBF de naam bekend maken…

Om af te ronden én om “volledig” te zijn, de jury bestond dit jaar uit: Anna Lee (Swing), Michel Brughmans (Devant-Les-Bois), Özgür Hazar (winnaar BBC 2022), Walter De Paduwa aka Dr. Boogie (Classic 21), Maxime Stevens (BTTR) en Lucas Vroemen (BBF).

Erik Schuurmans

ROOTSTIME QUOTE: “Voor de Belgian Blues Federation gold in het verleden wel eens het motto, ‘tweede keer, goede keer…’. Maar nadat de zes leden van de BBF-jury luisterden en beoordeelden, beslisten ze dit jaar anders en werd -het antwoord op wie wordt de opvolger van het Özgür Hazar’s Blues Syndicate?- de winnaar van de BBC 2023:  THOMAS FRANK HOPPER! Bij het publiek én in onze Rootstime-“selectie” scoorde deze jonge band ook hoog!...”